Hey Wybe,
Het is nu al bijna vier jaar dag we elkaar niet hebben gezien of gesproken. Ik weet niet hoe jij die tijd hebt ervaren, maar voor mij duurt het een eeuwigheid. Ik vraag mij af wat er nu tussen ons in staat. Ja, ik weet er wel iets van. Beweringen waar ik geen invloed op heb en die niets met de werkelijkheid te maken hebben maar die wel een enorme wig tussen ons hebben gedreven. Op jouw komt het allemaal erg plausibel over. Soms lijken alle feiten te kloppen, maar wanneer de samenhang niet juist is of vertekend, dan kan er een volkomen verkeerd beeld ontstaan. Ik weet dat je dat de komende tijd zult gaan ontdekken en daar maak ik mij zorgen over. Je bent nu bijna 21, volgende jaar studeer je af. Je blikveld wordt steeds breder, je begrip groeit en je zal steeds meer met afstand kunnen kijken naar dingen.
Ik weet gewoon niet hoe ik met je in contact moet komen en of ik dat moet doen ? Zelf geef je duidelijk aan dat je niet wil. Maar ook niet waarom. Dat maakt het moeilijk daarmee omgaan. Tegelijk, we zijn zo nauw verbonden, je bent mede uit mij ontstaan. Dat moet toch ook iets voor jou betekenen. Ik probeer het nu maar met een kaartje zo nu en dan en heel sporadisch een email of whatsapp maar weet niet of je ze leest. Zover ik weet lees je deze berichten wel, hoewel ik weet dat je je daar ook niet gemakkelijk over voelt. Maar het is mijn enige manier om iets te laten horen, vandaar.
Hou van je grote kerel van me.
liefs
papa
