Krabblz wil de plaats zijn waar wachtende ouders hun verloren kinderen kunnen laten weten hoe het met hen gaat, wat zij meemaken, hoe hun kinderen nog steeds een centrale rol in hun leven spelen, hoe zij in hen geïnteresseerd zijn, hoeveel zij van hen houden en hoe vreselijk zij hen missen.
Krabblz wil een podium zijn waar verloren kinderen in alle rust, op hun eigen manier en in grote mate van veiligheid kunnen ervaren en ontdekken hoezeer de (groot)ouder waarmee zij geen contact meer hebben nog bij hen betrokken is.
Krabblz is een platform, geen hulpinstantie. Daarom verbindt zij partijen aan zich die verloren kinderen en wachtende ouders kunnen helpen hoe met de huidige situatie van verwijdering om te gaan en hoe tot toenadering te komen.
Krabblz verbindt organisaties aan zich die zich met een vergelijkbare missie bezighouden en ondersteunt de missie en doelen van deze partnerorganisaties.
Krabblz biedt een platform aan wachtende (groot)ouders om ervaringen met elkaar te delen, elkaar moed in te spreken, wegen te vinden om contactherstel mogelijk te maken of elkaar om hulp te vragen.
Krabblz heeft zich tot doel gesteld om de problematiek van wachtende ouders en verloren kinderen zeer stevig op de maatschappelijke agenda van Nederland te plaatsen. Daartoe heeft zij ook het wachtende ouder manifest opgesteld. Krabblz wil dat er aandacht komt voor het verschrikkelijke grote probleem in Nederland dat er niet aan symptoombestrijding wordt gedaan maar dat naar wezenlijke oplossingen wordt gezocht. Daarbij horen onder andere een maatschappelijk debat, gerichte mediacampagnes en het in gesprek gaan met hoofdrolspelers die nu doorgaans contact in de weg staan: ouders, hulpinstanties en rechtbanken.